പിശുക്ക്

പാട്ടുകേല്‍ക്കാന്‍ എനിക്കു ചെറുപ്പം മുതലെ വലിയ ഇഷ്ടമായിരുന്നു. ശാസ്ത്രീയ സംഗീതമായിരുന്നു കേല്‍ക്കാന്‍ കൂടുതല്‍ ഇഷ്ടം(അതിലെ ശാസ്ത്രീയതയൊന്നും എനിക്കുവലിയ പിടിയില്ലെങ്കിലും). ആദ്യമൊക്കെ വീട്ടിലെ റേഡിയോ ആയിരുന്നു ഏക ആശ്രയം. അതും വീട്ടിലുള്ളവരുടെ “ഇവല്‍ക്കു വട്ടാണു“ എന്നുള്ള പ്രശംസയും കേട്ടുകൊണ്ടാണു എന്റെ സംഗീത ആസ്വാദനം.പിന്നീട് എന്നൊ വീട്ടില്‍ ടേപ്പ് റിക്കാറ്ഡറ് എത്തി, അപ്പോഴും എന്റെ ആസ്വാദനം വലിയ കുഴപ്പമില്ലാതെ നടന്നു പോന്നു.

പ്രശ്നത്തിന്റെ ആരംഭം വീട്ടില്‍നിന്നും പഠനത്തിനായി മാറിനില്‍കേണ്ടിവന്നപ്പോഴാണ്‍. പാട്ടു കേല്‍ക്കാന്‍ ഒരു വഴിയുമില്ല, മനസിനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു, 2 വറ്ഷം കഴിഞ്ഞാല്‍ ജോലി കിട്ടുമല്ലൊ അപ്പൊ ഒരു ചെറിയ പാട്ടുപെട്ടി വാങ്ങിക്കാം.


2 വര്‍ഷം കഴിഞ്ഞു, താല്‍കാലികം എന്ന വ്യവസ്തയില്‍ ജോലിയും കിട്ടി. ഇനിയെന്താ ഒരു പാട്ടുപെട്ടി വാങ്ങിയാലു,അപ്പൊഴാണു അതിലും വലിയ ചെറിയ ചെറിയ ആവശ്യങ്ങളുടെ പട്ടിക കണ്ടത്. എന്നാല്‍ അതു കഴിഞ്ഞിട്ടാവം പാട്ടുപെട്ടി.അതും കഴിഞ്ഞു അവസാനം 2007ല്‍ ആണു ഒരു പാട്ടുപെട്ടിസ്വന്തമാക്കിയതു‍,അതോ അഭ്യുദയകാംക്ഷികലുടെ ഉപദേശത്തെ വകവയ്കാതെ ഏറ്റവും വിലകുറഞ്ഞ ഒന്നാണു ഞാന്‍ വാങ്ങിയതു. അപ്പോഴാണു ആദ്യത്തെ പ്രശ്നം കാസറ്റു കിട്ടാനില്ല,ഇപ്പൊ മുഴുവനും സിഡി അല്ല്യോ, പഴയ കാസറ്റു കൊണ്ട് അതും പരിഹരിക്കാമെന്നു കരുതിയപ്പോഴാണു അബദ്ധം പിടികിട്ടിയത് ആ കാസെറ്റിലെല്ലാം സൂക്ഷ്മജീവികല്‍ താമസമാക്കിയിരുന്നു അവ എന്റെ പാട്ടുപെട്ടിയെയും ബാധിച്ചിരിക്കുന്നു. ചികിത്സിക്കാം എന്നു കരുതിയാല്‍ ആ വൈദ്യം പടിച്ചവര്‍ ആരും ഇപ്പൊ ജീവിച്ചിരുപ്പില്ലത്രെ. അതോടെ പാട്ടുപെട്ടി എന്നെന്നേക്കുമായി അട്ടത്തിന്റെ പുറത്തുകയറി.

ഇനി ടെക് നോളജിക്കനുസരിച്ചു ഒരു ഐപോഡ് വാങ്ങിക്കണമെന്നാണു എന്റെ അടുത്ത ആഗ്രഹം,ഞാന്‍ ഐപോഡ് വാങ്ങിക്കുമ്പോഴേക്കും ടെക് നോളജി എവിടെ എത്തിക്കാണുമൊ എന്തോ?......

ഞാന്‍

എന്തെങ്കിലും ഒക്കെ കാവ്യാത്മകത തുളുമ്പുന്ന ഭാഷയില്‍ എഴുതണം എന്നു എനിക്കും ആഗ്രഹമുണ്ട്. പക്ഷെ എന്തു ചെയ്യാന്‍ എന്റെ ഭാഷ ഇങ്ങനെ ആയിപ്പോയി ഇതു തന്നെ ഞാന്‍ എത്ര പാടുപെട്ടിട്ടാണെന്നോ സാദിക്കുന്നത്. എല്ലാവരും എഴുതുംപോല്‍ എനിക്കും എഴുതണമെന്നൊരാഗ്രഹം അതില്‍ നിന്നും ഉടലെടുത്തതാണ്‍ ഈ ബ്ലോഗ്.